علاوه بر ثبت زباله ها، نیاز به جمع آوری داده ها در مورد منابع وجود دارد. برای زباله های پلاستیکی این باید شامل تخلیه از رودخانه ها و فاضلاب همراه با رفتار زباله باشد.
در اینجا، داده‌های محدودی که ما داریم نشان می‌دهد که پالس‌های آب طوفان مسیر اصلی را برای زباله‌ها از خشکی به دریا فراهم می‌کنند، با 81 گرم در متر مکعب زباله‌های پلاستیکی در جریان رویدادهای پر جریان در ایالات متحده آمریکا .
روش‌های نظارت بر فراوانی زباله‌های انسانی از جمله ضربه گیر لاستیکی اغلب بین کشورها و سازمان‌ها به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است و به مشکلاتی در تفسیر روندها می‌افزاید.
در نتیجه، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد و کمیسیون OSPAR در حال حاضر اقداماتی را برای معرفی پروتکل های استاندارد انجام می دهند.
برخی از روندها مشهود هستند، با این حال، معمولاً با افزایش فراوانی زباله‌ها و قطعات بین دهه‌های 1960 و 1990 اخیراً، فراوانی در سطح دریا در برخی مناطق و در برخی از سواحل به نظر می رسد در حال تثبیت است.
در حالی که در مناطق دیگر مانند اقیانوس آرام گزارش هایی از افزایش قابل توجهی وجود دارد. در خطوط ساحلی، مقادیر زباله، عمدتاً پلاستیک، در نیمکره شمالی بیشتر از نیمکره جنوبی است .
فراوانی زباله‌ها در مجاورت مراکز شهری و در سواحل پرتردد بیشتر است و شواهدی وجود دارد که پلاستیک‌ها در حال انباشته شدن و مدفون شدن در رسوبات هستند.
در نظر می گیرند که آلودگی زیستگاه های دور افتاده، مانند اعماق دریا و مناطق قطبی، احتمالاً افزایش می یابد زیرا زباله ها از مناطق پرجمعیت تر به آنجا منتقل می شوند.
با اجازه دادن به تنوع بین زیستگاه ها و مکان ها، به نظر می رسد اجتناب ناپذیر است، با این حال، که مقدار زباله در محیط به طور کلی به افزایش ادامه خواهد داد.
مگر اینکه همه ما شیوه های خود را تغییر دهیم. حتی با چنین تغییراتی، زباله‌های پلاستیکی که از قبل در محیط هستند، برای مدت قابل توجهی باقی خواهند ماند.
تداوم زباله های پلاستیکی و خطرات محیطی مرتبط با آن توسط بارنز و همکاران به طرز تلخی نشان داده شده است. (2009) که بقایای ناشی از بلعیده شدن هواپیما توسط آلباتروس حدود 60 سال پس از سقوط هواپیما را توصیف می کند.
