صنایع غذایی نام سس معروف را قرض گرفتند و محصولی کاملا متفاوت را به خریدار ارائه کردند. سس مایونز مهرام 240 گرمی صنعتی ممکن است حاوی: شیر، روغن آفتابگردان، اسید استیک، تثبیت کننده ها، مواد نگهدارنده، رنگ ها، طعم دهنده ها، امولسیفایرها و سایر اجزای کاملا غیر ضروری باشد.
به دلیل محتوای بالای سرکه و مواد نگهدارنده، اخیراً از سس مایونز صنعتی برای ترشی کردن گوشت استفاده می شود که کاملاً مغایر با اصول اولیه یک رژیم غذایی سالم است. در روسیه، مایونز برای اولین بار توسط سرآشپز فرانسوی لوسین اولیویه برای سالاد معروف خود استفاده شد.
این در اوایل دهه 60 قرن نوزدهم بود. سس مایونز در دهه 1930 رایج شد. زرده باید با شکر و نمک مالیده شود، روغن را باید در قسمت های کوچک اضافه کرد و دائماً با حرکات دایره ای پر انرژی با زرده مخلوط شود.
استفاده از میکسر به دلیل اشباع بالای امولسیون با اکسیژن و فرآیندهای سریع اکسیداتیو و در نتیجه بدتر شدن سریع سس، نامطلوب است. سس تمام شده باید بلافاصله پس از آماده سازی سرو شود. سس مایونز تازه نباید بیش از یک روز نگهداری شود.
در استان پروونس که به خاطر عشق به غذاهای تند و تند معروف است، خردل به سس مایونز اضافه شد. از این طریق، سس به شدت تند شد و طعم جدیدی به دست آورد. این Provencal بود که سس اولین ساخته های لوسین اولیویه در رستوران هرمیتاژ بود.
سس مایونز نوعی سس سرد است که از روغن نباتی، زرده تخم مرغ، سرکه یا آب لیمو، شکر، نمک، گاهی خردل و سایر چاشنی ها تهیه می شود. این دستور سس اصلی فرانسوی است. سس مایونز صنعتی از دستور سنتی پیروی می کند.
اما از روغن های تصفیه شده و تخم مرغ به شکل پودر تخم مرغ استفاده می کند. استفاده از کره و تخم مرغ تصفیه شده برای از بین بردن باکتری ها و ویروس ها، افزایش ماندگاری، کاهش خطر مسمومیت غذایی انجام می شود.
در روسیه، برای تولید سس مایونز استفاده می شود. استاندارد کیفیت دولتی است. مطابق با آن، محصولات سس مایونز بسته به میزان چربی و میزان زرده تخم مرغ در ترکیب آن به سس مایونز و سس مایونز تقسیم می شوند.
