همه مطالعات وارد شده، طرح‌های یادگیری دیجیتال دستگاه فیزیوتراپی توتال تنس را با آموزش کلاسی سنتی مقایسه کردند. مدت زمان قرار گرفتن در معرض طرح های یادگیری دیجیتال از 10 ساعت تا دو ترم متغیر بود.
در طرح‌های یادگیری ترکیبی، مطالعه از فناوری‌ها و نرم‌افزارهای مختلف یادگیری دیجیتال استفاده کردند. مانند محیط‌های آنلاین چندوجهی برای ارائه و تسهیل مواد آموزشی و ارزیابی نتایج یادگیری در مورد فقط یک مطالعه از طراحی آموزش از راه دور استفاده کرد.
در این مطالعه، یک وب سایت دوره تعاملی (یعنی CAI) برای تسهیل یادگیری استفاده شد. دانش آموزان به وب سایت دوره دسترسی نامحدود داشتند.
تمامی محتوای دوره و فعالیت های یادگیری به صورت آموزش ناهمزمان تسهیل می شد و هیچ آموزش حضوری وجود نداشت. فعالیت‌های دیجیتالی پیش‌کلاسی و درون‌کلاسی، فعالیت‌های مختلف یادگیری را در طرح‌های یادگیری ترکیبی و آموزش از راه دور ادغام کردند.
این فعالیت های یادگیری به صورت ناهمزمان و/یا همزمان تسهیل شد. چهار مطالعه طراحی یادگیری ترکیبی که از کلاس‌های درس معکوس استفاده می‌کردند.
انتظار داشتند که دانش‌آموزان با انجام فعالیت‌های قبل از کلاس قبل از تدریس در کلاس آماده شوند. نمونه‌هایی از فعالیت‌های قبل از کلاس درس‌های از پیش ضبط‌شده و کارهای مختلف برای دستیابی به کسب دانش از طریق گوش دادن، خواندن و/یا مشاهده بود.
هیچ یک از این مطالعات فعالیت های یادگیری مشارکتی قبل از کلاس را با استفاده از ابزارهای یادگیری دیجیتال یا منابع یادگیری دیجیتالی توصیف نکردند، بلکه فعالیت های مختلف یادگیری مشارکتی را در کلاس تسهیل کردند.
در دیگر طرح‌های یادگیری ترکیبی، فعالیت‌های درون کلاسی، دانش‌آموزان را ملزم می‌کرد که به معلم/مدرس گوش دهند یا مشاهده کنند و همچنین مشاهداتی را در کلاس درس و/یا تمرین انجام دهند.
برای غوطه وری بالینی، فعالیت های یادگیری شبیه سازی شامل وقفه های زمانی، بازگشت به عقب، جلسات توجیهی و بازتاب با یک مربی بالینی بود.
مطالعه دیگری با طراحی یادگیری ترکیبی شامل یک کلاس درس الکترونیکی از مواد ذخیره سازی بود. مداخله دنباله ای از طرح های کلاس درس سنتی/آموزش الکترونیکی/سنتی و طرح های آموزش الکترونیکی/سنتی/آموزش الکترونیکی بود.
