شتراک گذاری» و «سیگار کشیدن». نسبت کمتری از پاسخ‌دهندگان به موارد زیر در پیگیری پاسخ صحیح دادند. «وضعیت فقط پشت»، «تخت نوزاد» و «تغذیه با شیر مادر»، که نشان می‌دهد.
پیروی از این شیوه‌های توصیه‌شده کاهش یافته است. نظرسنجی های پس از آزمون شامل سؤالی در مورد اینکه نوزادان شرکت کنندگان اگر تخت خواب قابل حمل را دریافت نمی کردند.
کجا می خوابیدند. از 551 پاسخ دهنده ای که به این سوال پاسخ دادند، 66.1٪ برنامه ریزی کردند تا از یک مکان خواب توصیه شده استفاده کنند.
مانند کالای خواب نوزاد ، یا تخت قابل حمل بقیه شرکت‌کنندگان قصد داشتند. بعداً کالایی را بخرند یا قرض بگیرند، از تخت بزرگسالان یا مکان دیگری استفاده کنند، یا نمی‌دانستند کودک کجا می‌خوابد.
در نظرسنجی پس آزمون همچنین پرسیده شد: “بر اساس آنچه یاد گرفتید، آیا چیزی را با تخت کودک خود تغییر خواهید داد؟”
تقریباً دو سوم از پاسخ دهندگان گزارش کردند که قصد دارند چیزی را بر اساس آموخته های خود تغییر دهند. همچنین از پاسخ دهندگان خواسته شد که مشخص کنند.
چه چیزی را تغییر خواهند داد. از 356 پاسخ مکتوب، سه موضوع اصلی عبارت بودند از: کودک را به پشت بخوابانید ، بدون وسایل نرم در محیط خواب، و بدون اشتراک تخت/کودک به تنهایی بخوابد.
او همچنین پس آزمون سودمندی برنامه را بر اساس مقیاس درجه ای از نوع لیکرت ارزیابی کرد. اکثر پاسخ دهندگان این برنامه را مفید ارزیابی کردند.
در پس آزمون، 188 شرکت‌کننده به سؤال باز پاسخ دادند: «آیا چیز دیگری وجود دارد که مایلید بدانیم؟» همه پاسخ‌ها بسیار مثبت بود، توجه داشت که این برنامه مفید و آموزنده بود.
از دریافت گهواره قابل حمل تشکر می‌کرد. در میان نظرات مکتوب، تعدادی از پاسخ دهندگان خاطرنشان کردند که جلسه آموزشی اطلاعات نادرست در مورد توصیه های تخت نوزاد را تصحیح کرد.
