این طرح اخیر توسط سربازان زن در خط مقدم “ترنچ کت” لقب گرفت. بسیاری از ترنچ کت‌ها دارای جیب‌های بزرگی برای نقشه‌ها بودند و به طرز ماهرانه‌ای دریچه‌ها و دریچه‌ها را برای مقابله با بوی مربوط به کت‌های لاستیکی قبلی قرار می‌دادند.
طیف وسیعی از کت زنانه نوین چرم در زمان جنگ طراحی و فروخته شد که الزامات دفتر جنگ را با جنبه های سنتی لباس های اوقات فراغت در بر می گرفت.
آنچه که به عنوان “پوشش سنگر” شناخته شد، ترکیبی از ویژگی های یک شنل ضد آب نظامی و کت بزرگ تنظیمی طراحی شده برای افسران بریتانیایی بود.
بسیاری از جانبازانی که به زندگی غیرنظامی بازگشتند، کت ها را حفظ کردند، که هم برای مردان و هم برای زنان مد شد.
در زمان جنگ جهانی دوم، افسران زن بریتانیا به استفاده از کت سنگر در میدان جنگ در آب و هوای نامساعد ادامه دادند. کشورهای دیگر نیز ژاکت‌هایی به سبک ترنچ کت تولید کردند.
به ویژه ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، و ارتش‌های دیگر قاره اروپا مانند بلژیک، فرانسه، آلمان، یونان، هلند، لهستان اگرچه با پیشرفت جنگ، “جلیقه های صحرایی” کوتاه تر در این زمینه محبوبیت بیشتری پیدا کردند.
از جمله لباس هایی مانند لباس دنیسون که توسط کماندوها، چتربازان و تک تیراندازان انگلیسی استفاده می شد. ژاکت های صحرایی M1943 که توسط ارتش ایالات متحده استفاده می شود.
این لباس‌ها کوتاه‌تر و کاربردی‌تر از کت سنگر بودند و به همین دلیل به پوشنده اجازه تحرک بیشتری می‌دادند. کت های ترنچ در دهه های پس از جنگ جهانی دوم مد شده اند.
نقش اصلی آنها به عنوان بخشی از یونیفرم افسری ارتش به کت سنگر احترامی تجاری بخشید، اگرچه بسیاری ترجیح می دهند کمربند را در جلو ببندند.
ظاهری غیررسمی تر از لباس نظامی سخت نشان دهند. این کت سنگر را در دید عموم پوشیدند. اغلب، فدورا یا اوشانکا در هوای سردتر نیز پوشیده می شد.
