به دلیل نوع، کمیت و در دسترس بودن این ترکیبات زیست فعال باید به ترکیبات فلاونوئیدی فراوان پسته توجه ویژه ای داشت. فلاونوئیدهای اصلی شناسایی شده در فلاونول ها، فلاونول ها، فلاوانون ها، ایزوفلاون ها و آنتوسیانین ها هستند.
بسته به نوع آن به 16 تا 70 میلی گرم در 100 گرم می رسد. در میان آجیل، پسته غنی‌ترین منبع ایزوفلاون‌ها است، با مقادیر گزارش شده حدود 3.63 میلی‌گرم در 100 گرم است.
توزیع و غلبه فلاونوئیدها بین پوست و هسته متفاوت است. مغز پسته با وجود کاتچین، اریودکتیول-7-O-گلوکوزید، جنیستئین-7-O-گلوکوزید، نارینگنین-7-O-نئوهسپریدوزید، روتین، ایزوکورستین، جنیستئین، اریودکتیول مشخص می شود.
پسته فندقی اعلا حاوی این فلاونوئیدها به استثنای ایزوفلاون ها و آپیژنین است. پوست پسته همچنین حاوی اپی کاتچین، کورستین، نارینژنین، لوتئولین، کامفرول و آنتوسیانیدین ها است.
مخلوطی از همولوگ های آناکاردیک اسید، جزء اصلی پوسته پسته و به دنبال آن اسیدهای چرب، فیتواسترول ها، کاروتنوئیدها، کلروفیل ها، توکوفرول ها و سه اسید تری ترپن هستند.
پسته خام منبعی از پروآنتوسیانیدین ها است که به عنوان تانن های متراکم، محصولات نهایی الیگومری و پلیمری مسیر بیوسنتزی فلاونوئید نیز شناخته می شود.
ترکیبات شناسایی شده شامل دایمرها، تریمرها، تترا-ایسامرها و اپتا-دکامرها با مقدار کلی ~258 میلی گرم در 100 گرم می باشد. آنها یکی از مرزهای نهایی در تحقیقات فلاونوئیدها را نشان می دهند، با حجم وسیعی از ادبیات که در چند سال گذشته ظهور کرده است.
خواص بالقوه ارتقاء سلامت مشتقات مونومر و پلیمری فلاوان-3-اول را توصیف می کند، که تصور می شود مسئول به اصطلاح “فرانسوی” است. پارادوکس».
پلی فنول های پسته، بدون تفاوت بین پسته خام یا بو داده، در معده و روده کوچک قابل دسترسی هستند و بنابراین برای جذب در دسترس هستند.
بنابراین از یک رابطه مفید احتمالی بین مصرف پسته و پیامدهای مرتبط با سلامت حمایت می کنند. فلاونول‌ها و فلاونون‌ها، در میان زیرگروه‌های فلاونوئیدها، احتمالاً به دلیل خواص ارتقاء سلامتی که از طریق مطالعات اپیدمیولوژیک شناسایی شده‌اند.
بیشترین مطالعه‌شده‌ترین ترکیبات هستند و فعالیت‌های ضد تجمعی، آنتی‌اکسیدانی، محافظ قلبی، ضد باکتریایی، ضد ویروسی و ضد سرطانی آنها گزارش شده است.
