اخیراً با سوال انتخاب روغن برای پخت و پز در آشپزخانه مواجه شده ام. من فقط قبلاً به این موضوع فکر نمی کردم و ساده لوحانه معتقد بودم که روغن آفتابگردان بهترین و سالم ترین چربی برای سرخ کردن و به طور کلی پخت و پز است.
خوشبختانه امروز درباره ی روغن شحم گاو دکتر روازاده اطلاعات زیادی وجود دارد و در صورت تمایل می توانید به چیزهای جالب زیادی در مورد آنچه ما هر روز می خوریم پی ببرید. انتخاب روغن های گیاهی بسیار زیاد است، اما همه آنها برای استفاده مکرر و حرارت دادن به دمای بالا مناسب نیستند.
چربی های اشباع عمدتاً چربی هایی با منشاء حیوانی، برخی روغن های گیاهی و به مقدار کم در روغن دانه ها وجود دارند. آنها در دمای اتاق جامد می مانند و برای پخت و پز در دمای بالا بسیار مناسب هستند. اگرچه اخیراً آنها را به داشتن کلسترول بد متهم کردند، اما به نظر می رسد که این ایده قبلاً توسط متخصصان تغذیه رد شده است.
مورد دیگر چربی های غیر اشباع است. این مواد “گرسنه” ابدی دارای پیوندهای شیمیایی باز و شخصیت بسیار “باز” هستند: آنها آماده اند تا با سایر مواد (و اول از همه با اکسیژن) به کوچکترین بهانه “دوست” شوند: فقط در نور بایستند یا هنگامی که تا دمای بسیار پایین گرم می شود.
علاوه بر این، چربی‌های غیراشباع تک غیراشباع هستند و چند غیراشباع هستند – اینها «دست‌های» زیادی دارند که با آنها به طور فعال با مواد دیگر ارتباط برقرار می‌کنند. همچنین باید در نظر گرفت که همه موارد فوق در مورد روغن های “ایده آل” یعنی روغن هایی به شکل شیمیایی خالص آنها که عملاً در طبیعت وجود ندارند.
و روغن هایی در طبیعت وجود دارند که در نزدیک ترین پالایشگاه نفت ساخته می شوند که نه از طریق صافی، بلکه از طریق فیلترها، که نمک ها و اسیدهای شیمیایی (یا صادقانه بگویم، سم) هستند، فشرده و فیلتر می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.