کارتن ۸ کیلویی ، کارتن های تاشو و جعبه های مقوایی همگی مترادف رایج کارتن هستند. در طول تاریخ، کارتن های تاشو محبوب ترین گزینه کارتن برند بوده اند و امروزه نیز یکی از محبوب ترین ها هستند. همانطور که در مقایسه با جعبه های راه راه مزایای زیادی دارند.
بعدها، ظروف از مواد طبیعی مانند کنده های توخالی، علف های بافته شده و اندام حیوانات ساخته شدند. پارچه‌هایی که از خزها به‌عنوان لباس‌های بدوی استفاده می‌شدند. الیاف را با بافتن یا بافتن به نمد تبدیل می کردند.
این پارچه ها را به لباس می ساختند،به عنوان کارتن محصولات استفاده می کردند یا به شکل کیسه در می آوردند. با فرآیند بافندگی، علف‌ها و بعداً نی‌ها به صورت سبدهایی برای نگهداری مواد غذایی اضافی ساخته می‌شدند.
برخی از غذاها را می‌توان برای وعده‌های غذایی بعدی ذخیره کرد و زمان کمتری برای جستجو و جمع‌آوری غذا لازم بود. با کشف سنگ معدن و ترکیبات، فلزات و سفال ها توسعه یافتند که منجر به شکل های کارتن دیگری شد. بررسی مختصری از پیشرفت‌های محبوب‌تر بسته‌بندی در این برگه اطلاعات گنجانده شده است.
کاغذ ممکن است قدیمی‌ترین شکل چیزی باشد که امروزه به آن «بسته‌بندی انعطاف‌پذیر» می‌گویند. ورقه های پوست توت فرآوری شده توسط چینی ها در قرن اول یا دوم قبل از میلاد برای کارتن بندی غذاها استفاده می شد.
در طی 1500 سال بعد، تکنیک کاغذسازی پالایش شد و به خاورمیانه، سپس اروپا و در نهایت در سال 1310 به انگلستان منتقل شد. در نهایت، این تکنیک در سال 1690 در ژرمن تاون، پنسیلوانیا به آمریکا رسید.
اما این اولین مقالات تا حدودی با مقالات امروزی متفاوت بود. کاغذهای اولیه از الیاف کتان و بعداً پارچه های کتانی قدیمی ساخته می شدند. تا سال 1867 بود که کاغذی که از خمیر چوب نشأت می گرفت ساخته شد.
با توجه به ظرفیت محدود وزن کارتن های مقوایی. کارتن های تاشو بهترین گزینه ممکن برای کارتن اقلام برند هستند. مانند آنهایی که از نظر وزن سبکتر از آنهایی هستند که معمولاً در جعبه های راه راه قرار می گیرند.
در اوایل زمان، غذا در جایی که پیدا می شد مصرف می شد. خانواده ها و روستاها خودکفا بودند و آنچه را که استفاده می کردند می ساختند و می گرفتند. هنگامی که ظروف مورد نیاز بود، طبیعت کدو، پوسته و برگ برای استفاده فراهم می کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.